» Mr. Jinx and his fighting games in the morning «

"My Job is a fantastic dream,
Sport like defending isn't a stupid game.
It's my passion,
It's my dream,
My name is Mr. Jinx"

Het was vroeg in de ochtend toen ik opstond. Ik keek op mijn klok die aan de wand hing. Vijf uur in de ochtend. Tijd om dus op te staan. Met een sprong ging ik uit bed en liep naar mijn stoel om mijn verdedigings en sportkleding aan te trekken. Ik moest eerst even een warming up doen voor ik zou gaan ontbijten en dat ik mijn kat Ninja zou verzorgen.
Ik pakte mijn zwaard van de tafel en hing hem om mijn llichaam heen. Rustig liep ik naar mijnr aam en opende hem tot ik er door kon. Ik nam met mijn handen de kozijnen vast en sprong met mijn lichaam naar buiten. Snel liet ik het kozijn los en begon te rennen over het gebouw.
Al vrij snel liep ik een stuk lager en kon ik makkelijk in de bomen springen. Zo klom ik naar de grond en liep rustig verder naar de ingang van de vechtsport en verdedigingslokaal.
Je kon er als enige komen als leraar om via een achterdeur van de toren aan de zijkant naar binnen te komen. Vaak zeer ingewikkeld, maar uiteindelijk was het een trucje. Leerlingen mochten niet voor zes uur 's ochtends door de school lopen, dus was dit voor mij de beste oplossing.
Ik deed de deur met een paar hand bewegingen open. Rustig liep ik naar binnen en sloot de deur weer achter mij. Ik ging de trap op naar boven. Door mijn bewegingen maakte de riem tikkende geluiden.

Nadat ik ook door de volgende deur heen gekomen was, deed ik het licht aan in de zaal, terwijl ik mijn zwaard uit zijn bescherming trok. Ik bedacht me een tegenstander die gevaarlijk zou zijn. Zeer geconcentreerd, met mijn ogen dicht, beelde ik me zijn aanval in en begno me te 'verdedigen'. Zo nu en dan sprong ik in de lucht en sloeg naar mijn tegenstander.
Al vrij snel hoorde ik aan het fluiten van de vogels en de stand van de zon te zien, dat het zes uur was. Door mijn gevecht was er al een uur verstreken. Rustig liep ik naar de leerlingen ingang van de zaal en ging daardoor naar buiten. Daar kwam ik uit op de gangen van de school.
Er waren nog geen leerlingen op de been zo te zien. Ik vervolgde mijn weg naar mijn kamer waar ik mijn katje Ninja ging verzorgen. "Goedemorgen kleine pluizebol." Sprak ik tegen het diertje. Ik aaide hem over zijn kopje en liet hem terug in zijn grote kamer. Niet dat het een kamer was. Het was een soort grote 'kooi' waarin hij alles had.
Al vrij snel stond ik op en keek naar de klok aan mijn wand. Het was nu half zeven en het was voor mij nu tijd om maar eens te gaan ontbijten. voor ik mijn kamer uit ging deed ik mijn raam weer dicht die ik voor ik weg ging had open gedaan.
Nadat ik dat had gedaan liep ik naar mijn deur. Mijn voeten namen de weg naar de ontbijtzaal.

Ik nam mijn plaats, die naast Mr. Dalon was, in. Zoals altijd stond er hetzelfde voedsel op de tafel voor mij. Al snel lagen de gebruikelijke broodjes met beleg op mijn bord. Mijn hersenen droegen mij op om mijn ontbijt te gaan eten, dus deed ik dat ook.
Nadat ik ook mijn thee op had, kwamen er steeds meer mensen die kwamen ontbijten de zaal in. Zo ook de leraren die ik een voor een vrolijk begroette.
Toen ik de zaal inkeek zag ik dat het alleen nog maar de hele fanatieke leerlingen zitten. Zij waren altijd al ver voor de les begon aanwezig. Op zich heel fijn als je ze al gelijk als eerste had. Maar een nadeel was dat je dan als leraar eerder aanwezig moest zijn. Zuchtend nam ik de laatste slokken van mijn inmiddels nieuwe thee toen de zaal steeds rumoeriger werd.

| Only Mr. Dalon |

alsof ik een lange nacht had gehad en nu er helemaal klaar van was lag ik nog half slapend in mijn bed. geiriteerd kreunde ik, mijn wekker was net af gegaan en ik had nog helemaal geen zin om op te staan. normaal stond ik ook wat later op maar vandaag was belangrijk. de 1e leerlingen zouden op de school komen en ik moest mijn grap met jinx in werking zetten. ik pakte mijn kussen en legde het met een zucht op mijn rode pieken. waarom moest jinx alleen maar in de ochtend echt weg zijn zonder op zijn kat te letten? ik weet nu niet eens of ik het wel goed kan doen omdat ik waarschijnlijk als ene zombie door de school ga lopen vandaag. en dat zou natuurlijk kinderen uitnodigen om de kunst vakken te kiezen. weer ging mijn wekker eigenwijs. wat hij nu al ene half uur lang deed. als ik niet opschoot kon ik mijn grap wel vergeten. tenzij hij direct naar de eetzaal ging en niet meer langs zijn kamer ging. met een diepe zucht gooide ik mijn kussen van mijn hoofd af en stond vermoeid op. ik keek op mijn wekker -die nog steeds piepte- half 6. jinx was nu al een half uur bezig, misschien iets korter. maar hij was zeker beter in opstaan dan ik was. veel beter, hij sprong zo uit zijn bed en ik moest echt een paar minuten voor het ontbijt opstaan om niet moe te worden en er voor te zorgen dat ik met mijn hoofd in mijn bord met eten val.

ik drukte mijn wekker uit en rekte mezelf uit. terwijl ik op mijn rug krabte keek ik mijn kamer zond. op mijn schildersezel stond nog steeds het schilderij waar ik me bezig was. het lukte mij maar niet om het goed te krijgen. het verbaasde me niks dat ik er nog geen gat in had geslagen. ik had andere schilderijen voor minder kapot gemaakt. ik was zelfs een keer zo lang met eentje bezig dat ik hem letterlijk uit het raam gooiden met de text erop; 'doe maar wat je er mee wilt.' ik weet het nog hoe degene reageerde die hem vond. hij gooide hem weer richting mij maar faalde. hu hanger er nog steeds stukjes van dat schilderij aan de boom onder mijn raam. ik grinnikte even terwijl ik op stond. ik kon mezelf maar beter direct gaan aankleden, die kat zou waarschijnlijk niet gaan meewerken. ik graaide een stel kleren uit mijn kast en zocht de goede kleuren. wit, grijs en zwart. ik snelde mijn kamer uit totdat ik merkte dat zowat alles in de gangen nog donker was. ik sprong mijn kamer weer in en zocht een bijzondere verf. eentje die oplichtte in het donker. vaak had ik de tube nog niet gebruikt, hierdoro gaf hij hopelijk nog genoeg licht.


nog net kon ik mijn gevloek binnen houden. ik liet alles dat ik vast had vallen en greep naar mijn teen. ik hipte op en neer verwijl ik mijn mijn teen keek die rood begon te worden. natuurlijk geeft een tube met glow in the dark verf nooit genoeg licht, zeker niet voor je voeten. whait, dit was een kasteel. iedereen hieronder kon me nu horen huppen. als een gek stond ik nu met een voet op de grond keek ik nu heel verbaasd voor me uit. ik krabde nog even op mijn achterhoofd voordat ik met beide voeten weer op de grond stond. ik pakte alles weer van de grond en hoorde een piepende deur opengaan. ik sprong weg en drukte mezelf tegen een muur aan. uit de deur opening kwam een vrouw gelopen. ze kneep haar ogen tot spleetjes waarna een glimlach op har gezicht verscheen. ''Mr. Dalon? wat doet u zo vroeg?'' zi 1, 2, 3, kon ik niet herkennen wie er voor me stond. ''euhm, euhh.'' stamelde ik. ''bent u gaan slaapwandelen?'' slaapwandelen! dat was mijn exuus! ''jha! ja ik ben gaan slaapwandelen.'' ''oke.'' zei de vrouw. ''moet ik u dan even naar uw kamer brengen?'' haar stem klonkt ineens heel zacht als ene net gewassen en gedroogde kitten. ''nee, dat hoeft niet. ik vinde het zelf wel weer terug.'' een vrolijke glimlach stopt op mijn gezicht in de hoop de vrouw weg te halen. ''oke, ik zu u tijdens het ontbijt.'' ik knikte naar de vrouw en hield mijn glimlach totdat ze de deur dicht deed. ik pakte al mijn spullen bij elkaar en ging verder naar de kamer van jinx.

voorzichtig opende ik de deur van de kamer, zachtjes piepte hij. ik zag een bruine waas voorbij schieten. ninja. vloog in mijn hoofd voorbij. ik zakte door mijn knieën en legde alles wat ik vast had naast me neer. ''kom maar ninja, ik ben het. Mr. Dalon.'' voorzichtig sloot ik de deur achter me om ninja niet te laten ontsnappen. ik zag twee amandel vormige ogen onder het bed vandaan komen. ''kom maar poessie.'' voorzichtig stapte ik naar het bed toe. ninja had mij al een keer eerder gezien. hopelijk kende hij me nog. nog ene paar stappen deed ik naar het bed waarna ik languit op de grond ging liggen. ik begon met mijn hand op de grond te tikken. ik zad dat de ogen naar mijn hand schoten en wat naar beneden zakte. heel langzaam kwam de ogen naar voren en zag ik de bruine creme vacht van de kitten. ''goezoo.'' fluisterde ik. bijna kon ik de kat grijpen.

al mijn spullen had ik al weg gelegd. aslof ik nog maar net uit mijn bed was gekomen liep ik naar beneden. mijn maag was al een tijdje aan het zeuren voor eten. en dat zou hij nu ook krijgen, alleen weet ik niet of ik heel blij zal zijn met het ontbijt. het was al een tijd hetzelfde en ik wilde wel eens wat afwisseling. maar toch, we kunnen niet alles hebben. Rustig kwam ik de kantine binnen, ik zocht mijn plaats naar Mr. Jimx en ging met een slaperige kop naast hem zitten. Versuft keek ik de tavel rond. Er waren niet meer zo heel veel plekken vrij. Blij dat ik een eigen plek heb. Hmm, en anders kan ik natuurlijk ook gewoon even tussen de leerlingen zitten. Oké, 1e jaars. Die zijn altijd nog nieuwschierig naar je. De rest is gewoon beleeft of helemaal niet. Ik pakte een simpel broodje. Ik vond nog wat worst op tavel en greep er twee velletjes van. "ninja is groot geworden hè?" vroeg ik terwijl ik de plakjes worst op mijn brood legde. Ik zette mijn kopje rechtop en schonk er wat thee in. afwezig begon ik te roeren, alsof ik nog maar net uit mijn bed was gekomen. ''zeg,hoe veel leerlingen hebben we nu al in totaal?''