:: Nanami Motoharu ::

:: GENERAL ::
Name :: Nanime Motoharu
Nickname :: Nana
Age :: Fifteen
Sexe :: Female
Date of Birth :: 20 September

:: OUTSIDE ::
Height :: 158 cm
Weight :: 44 kg
Eye Colour :: Green
Hair Colour :: Green

:: PERSONALITY ::
Nanime lijkt vanwege haar uiterlijk een onschuldig en lief meisje, maar dat is ze niet. Echter kan ze het wel goed faken. Ze zal zo nu en dan wel eens gebruik maken van haar uiterlijk. Niet dat ze zich altijd zo schijnheilig gedraagt. Ze zal meestal gewoon zichzelf zijn. Niet op haar mondje gevallen en nogal scherp uit de hoek komen, een kat om niet zonder handschoenen aan te pakken dus. Ze komt door dit gedrag erg intimideren ver bij vele mensen en krijgt zonder het schijnheilige gedoe al veel gedaan bij andere mensen. Toch kan ze ook oprecht aardig zijn. Dit zal echter heel moeilijk zijn. Want het gedrag wat ze nu vertoont is ook grotendeels om zichzelf te beschermen. Buiten dat gedraagt ze zich ook zo omdat ze niet tegen regels kan, ze doet wat ze wil en denkt daarbij niet aan de regels, klappen hebben daar niks aan gedaan dus een gesprekje op het kantoor van de hoofdmeester of dergelijke zullen daar ook nik aan kunnen doen.


:: PAST ::
Nanime groeide vrij normaal op in de eerste jaren van haar leven, haar ouders waren vrij streng, maar die eerste jaren had zij er nog niet veel last van gehad. Haar broer ervoer de slechte kanten van hun vader echter wel. Yano was anders dan zijn ouders en dat wou zijn vader niet accepteren. Maar Nanime adoreerde het. Ze keek op naar haar grote broer die toen haar beste vriend was. Langzaam aan begon ze meer besef te krijgen van wat er aan de hand was, ze was nog maar zes jaar, maar wist al goed genoeg wat er aan de hand was. Ze haatte het om het geschreeuw aan te horen, maar de stilte haatte ze nog meer. Ze wist dat haar broer dan pijn had, veel pijn. Zelf kreeg ze ook een grote klap te verduren toen haar broer opeens weg was, ze was negen jaar. Eerst had ze gehuild, maar het verdrietige sloeg al snel over naar woede. Ze viel uit tegen haar vader, schold hem uit, het was zijn schuld dat hij weg was. Vanaf dat moment werd alles alleen maar erger. Ze werd opstandig, haar creatieve kant kwam door dit alles naar boven en omdat het zoveel op haar broer leek haatte haar vader het. Het duurde niet lang of zij werd zijn volgende slachtoffer. Stiltes waren er eerst nooit, één van de twee schreeuwde of zij gilde en jankte omdat ze als een boksbal was voor haar vader. Maar na een tijdje bleefhet stil als de klappen kwamen. Ze begon het zelf uit te lokken. Dit door dingen te doen zoals op haar witte topje te verven of op de muur te verven. Haar haren te knippen, ruzie te zoeken met haar vader.. Het maakte niet uit wat, als ze de regels maar kon overtreden. Regels waren een beperking voor haar, ze kon niet vrij zijn als er regels waren, en ze wou alleen maar vrij zijn. Zelf durfde ze er nooit iets van te zeggen, maar op haar veertiende werd ze het huis uit geplaatst. Ze vermoed nu nog steeds dat het haar broer was die dit wel zag aankomen. Ze kwam al snel hier terecht, aangezien ze erg geïnteresseerd was in kunst en het één van haar weinige uitlaatkleppen was.

:: EXTRA’S ::
:: Af en toe doet Nanime alsof ze ergens helemaal anders is, zo sluit ze zich af voor de buitenwereld.
:: Nanime heeft een hekel aan regels en zal het dan ook niet erg vinden die te overtreden.
:: Vaak denken mensen dat Nanime rond de dertien jaar is vanwege haar kleine en fragiele bouw.
:: Nanime heeft piano leren spelen van haar broer en vind dit dan ook heel leuk.