Hey sister! -Tissa-

Ik at nog snel de laatste hap van mijn broodje op, en gooide het plastic doosje waar het in zat weg. Nog ,met volle mond pakte ik mijn tas op, en begon te lopen door de gangen. Ik slikte het eten door en riep: '''TISSA!'' Ik had mijn zus al een tijdje niet gezien en meestal liepen we samen naar de lessen. Ik keek om me heen, maar zag haar niet. Ik werd een beetje ongeduldig want de les begon zo. ''Tissa de les begint zo'' Riep ik geirriteerd. Mijn rug begon te protesteren, want er hing een loodzware gitaartas met daarin mijn vertrouwde gitaar in op mijn rug. Maar toen zag ik mijn zus, en vergat de pijn op mijn rug. Snel liep ik naar Tissa toe, en zei: ''Dat werd tijd''

-GOSH KORT-

Leerlingen ontwijkend, luisterend naar muziek en hijgend rende ik door de grote menigte leerlingen die uit de grand hall kwamen. De bel was net gegaan en de hordes leerlingen die hun buikjes rond hadden gegeten stormde de grote deuren uit. Ik hipste ongeduldig heen en weer terwijl ik wachtte totdat de menigte voorbij was. Toen de meeste leerlingen weg waren glipte ik de grand hall binnen en rende naar de tafel toe waar mijn vertrouwde gitaar toe. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik de gitaartas in mijn armen sloot. "Sorry gitaar, ik zal je nooit meer vergeten!" zei ik en streelde de hoes. Natuurlijk wist ik dat ik mijn belofte niet kon houden, want ik vergat hem vaak, ook al was de gitaar erg belangrijk voor me. Plots voelde ik iemand op mijn schouder tikken, het was Peter. "Tissa, misschien moet je toch een overwegen om die koptelefoon van je oren af te halen een keer." las ik van zijn lippen af. Ik grinnikte. "Nee, de koptelefoon is heilig!" zei ik met een grijns, terwijl ik naar de minstens dertig jaar oude zwarte koptelefoon wees. Ik had hem gekregen van mijn overledenen opa, sinds zijn begrafenis heb ik hem niet meer afgedaan en heb ik leren liplezen.

"Maar Tissa, wil je misschien met me uit morgen avond?" vroeg Peter terwijl hij naar beneden keek. Ik was even verbaasd. Hij had toch een vriendin? Ik kan het goed vinden met iedereen op Icharius en heb dus veel vrienden. Ik zwaaide de tas over mijn schouder heen. "Peter, jij had toch een vriendin?" vroeg ik verbaasd. Peter keek op even geschrokken. "O, iemand roept me, ik moet gaan, " zei Peter en rende er vandoor. Ik fronste mijn wenkbrauw, wat was dat nou. Ik liet het van me afglijden en liep de grand hall uit. Plots besefte ik dat ik met Lyna had afgesproken. Ik rende richting haar en hijgde even uit toen ik eindelijk bij haar was aangekomen. Lyna liep naar me toe en zei: ''Dat werd tijd'' ik grinnikte en knikte kort. "Sorry ik was mijn gitaar weer eens vergeten," zei ik en wees naar mijn gitaartas.

ik grinnikte naar mijn zus en wreef in mijn ogen. Ik was vroeg opgestaan en had wallen onder mijn ogen. Ik gaapte even, en zette mijn gitaartas even op de grond. ''Als je een minuut later gekomen zou zijn, had mijn rug het niet volgehouden'' Grinnikte ik. Mijn haar zat in de klit, en ik mijn kleren lagen in kreukels. Van morgen was ik al laat, en had ik snel wat kleren aangetrokken. Ook had ik geen tijd gehad om mijn haar te kammen, waardoor het er uitzag alsof het in geen duizend jaar was gekamt. "Sorry ik was mijn gitaar weer eens vergeten," Ik lachte. ''Jij vergeet hem ook altijd'' Zei ik grinnikend. ''Ik neem het je niet kwalijk. Ik vergeet elke dag wel wat.'' Opeens schoot iets me te binnen. ''Shit'' Riep ik, terwijl ik in mijn tas graaide. ''Huiswerk vergeten'' Zuchtte ik. ''Dat word weer een preek.'' Kreunde ik teleurgesteld.

-inspiloos-