Hi! I'm new ~ Rukea

Onderwerp: Hi! I'm new ~ Rukea di okt 16, 2012 7:33 am

Met haar tas die ze achter zich aan sleepte liep ze het gebouw binnen. Nieuwe scholen vond ze maar niets. Het was nu de keer derde keer dat dit haar overkwam. Altijd bleken de huizen waar ze in woonden niet goed, of groot genoeg te zijn. Dit keer hadden haar ouders een besluit genomen om zeker 5 jaar hier te blijven wonen. Maar op haar ouders kon ze nooit echt vertrouwen, tenminste hun beloftes of iets in die richting. Altijd wel een smoes of zo, what ever.

Maar deze school, hier kon ze echt wel mee leven. Ze had er al best veel over gehoord de laatste tijd, waardoor ze er steeds meer zin in had. En nu ze er eindelijk was, beviel het haar wel. Het was lekker druk en het leek haar wel gezellig. En vrienden, dat was iets waar ze zich geen zorgen om hoefde te maken, dat kwam heus wel. Ze stond even stil en keek achterom. Er verscheen een kleine glimlach rond haar mond en keek nog even de gangen rond. De school was redelijk groot en ze zou wel eens kunnen verdwalen, in dat soort dingen was ze dan weer echt niet handig. Het duurde bij haar altijd vreselijk lang voordat ze de weg ergens kon vinden. Ze grinnikte even en zwiepte haar hoofd de andere kant op waardoor ze tegen iemand aan botste.

''Ohw.. euhw.. sorry, gaat het?'' Ze keek glimlachend naar het meisje en speelde even met haar handen ''Het spijt me echt, ik lette even niet op.''

Onderwerp: Re: Hi! I'm new ~ Rukea di okt 16, 2012 8:25 am

In de verte hoorden je doffe hoeven geluiden. Het duurde ook niet lang of een zwart paard doemde op, tussen de bomen. Ze draaide zich om en haar warrige vlechten vlogen over haar schouder heen. Haar rode ogen keken recht in de ogen van het zwarte paard. Haar haar zat zoals gewoonlijk warrig en haar ketting die om haar rokje hing kletterde heen en weer in de wind. De doodskop die aan de ketting hing glinsterde in het zonlicht. Langzaam strekte het meisje een arm naar het paard uit. Een glimlach verscheen zo waar op haar bleke gezicht. Het grote paard drukte zijn grote hoofd in haar hand en langzaam begon ze het hoofd te strelen. Het paard sloot zijn ogen en genoot zienbaar. Het paard was enorm, zijn rug kwam bij haar hoofd. Hij was altijd aardig tegen haar, het meisje met het warrige haar, de zwaarden op haar rug, tegen dat meisje was hij altijd aardig. Maar hij kon onvoorspelbaar zijn, tegen anderen. Zo onvoorspelbaar dat het meisje soms niet eens wist wat het paard ging doen. Maar het paard had het niet van een vreemde. Het meisje zelf had ook de onvoorspelbaarheid in zich, zo onvoorspelbaar. Het meisje zuchtte en kneep even haar rode ogen dicht. Ze liep naar de rug toe van het paard en met een soepele beweging kwam ze op de rug terecht. Ze nam de teugels in handen en bracht het paard in beweging. Haar ogen keken naar voren, waar haar doel in zicht kwam, de academie.

Naar zes maanden was het dan eindelijk weer zo ver, ze zou terug keren naar de academie. Zij, het meisje met de vel rode ogen, de warrige vlechten en de bleke huid. Haar naam was Rukea. Maar de meeste leerlingen, die haar kende vóór dat ze was geschorst van de academie, noemde haar the vampire of the bloodsucker. Dat was door het ongeval wat toen had plaats genomen. Ze had een jongen neer gestoken en was vervolgens geschorst, er zat nog een heel verhaal achter, maar een enkeling wist dat. Het gerucht had zich verspreid en al snel had ze bijnamen op haar naam staan. Daar was ze niet súper blij. Ze zuchtte, terwijl Bison, haar zwarte paard, onder haar door scheurde. Haar harnas dat haar borst beschermde kletterde heen en weer evenals haar twee zwaarden die op haar rug waren vast gebonden. Ze had vliegensvlugge vingers en kon de twee zwaarden zo gebruiken, zelfs op haar geliefde Bison. De academie kwam dichterbij en toen ze er bijna waren riep Rukea Bison een halt toe. Die luisterde trouw en stopte met galopperen. Ze sprong soepel van Bison af. Ze feluisterde woorden in zijn oor die hem naar huis begeleiden. Ze keek nog even toe hoe Bison uit het zicht verdween en draaide zich toen om richting de academie. Ze nam een hap lucht en stapte toen de academie in. Natuurlijk moesten de deuren weer veel geluid maken toen net zij naar binnen liep. Een paar leerlingen keken verbaasd om en gingen toen verder met praten. dat waren de leerlingen die nog niks van haar wisten. Andere bleven angstig staan kijken of rende zelfs weg, die wisten van het verhaal. "Dat is dat vampieren meisje!" hoorde ze opeens iemand zeggen. Rukea sperde haar ogen open zocht naar de persoon die het zijn. Ze zag mensen slikken. Het liefst wou ze de mensen allemaal open snijden en laten krijsen van de pijn, maar kon dat natuurlijk niet doen. Alweer geschorst worden zou haar einde betekennen en ze wou niet terug naar haar ouders. Dat nooit. Met tegen zin en woede in zich draaide ze zich om en liep een gang in. Haar ogen zaten vol woede en ze kon ieder moment in woede uitbarsten. Toen iemand, nog voor onbekend, tegen haar op botste moest ze haar uiterste best dan ook doen om haar in te houden. Ze wou een reeks scheldwoorden naar het persoon gooien, maar toen ze zag dat het om een meisje ging rond de 11 jaar slikte ze de woorden weg. Het meisje was vast nieuw en had nog niet over haar leuke bijnaam gehoord. Rukea beval zichzelf om rustig te worden en luisterde naar de verontschuldigingen van het meisje. Het meisje had blauwe ogen en bruin haar. Op een manier was ze erg schattig. Rukea sloot even haar ogen en toverde toen een glimlach op haar gezicht. "Ja het gaat wel, het spijt mij ook, ik was even verblind van de woeden en ja, dan kijk ik niet uit." Rukea stopte even met praten, waarom zei ze dat? Ze rolde even kort met haar ogen en zuchtte. "How ever, ben je nieuw?" het was een doodnormale vraag en zou waarschijnlijk elke bovenbouwer aan een nieuw uitziende leerling vragen.

Onderwerp: Re: Hi! I'm new ~ Rukea wo okt 17, 2012 12:54 am

Jenica voelde diep van binnen haar hard te keer gaan toen ze het meisje recht in haar ogen aankeek. Ze werd er een beetje, nahjaa.. bang van? "Ja het gaat wel, het spijt mij ook, ik was even verblind van de woeden en ja, dan kijk ik niet uit." Welke woeden? Ze bleef het meisje doodstil in haar ogen kijken en ze verstijfde wat. "How ever, ben je nieuw?" Jenica zocht naar wat woorden om niet weer eens stom over te komen. Ze toverde langzaam weer een kleine glimlach rond haar mond en keek wat naar beneden. ''Ja, ik ben inderdaad nieuw, ben net verhuisd en zo, misschien ken je het wel.'' Ze hief langzaam haar hoofd weer op en probeerde geen oogcontact met het meisje te zoeken, ze kreeg er de rillingen van.

''En jij? Ben jij hier al een beetje bekend, zit je hier al lang? Of ook een nieuweling?'' Ze probeerde een beetje stoer over te komen wat tot nu toe nog niet zo goed was gelukt. Op haar eerste school werd ze meteen al een watje genoemd, dit was nou één van die dingen waar ze niet tegen kon. Dus een keer je zelf niet zijn was toch helemaal niet zo erg?

Onderwerp: Re: Hi! I'm new ~ Rukea wo okt 17, 2012 8:39 am

In een flits zag Rukea de angst in het meisje haar ogen en opnieuw voelde Rukea haar woede opwellen. Ze was niet raar, ze was niet anders dan de andere leerlingen! Oké misschien toch wel, welke normale leerling had nou een jongen aangevallen omdat ze een obsessie had met bloed. Rukea sloot even haar ogen en werd weer wat rustiger. Ze negeerde de angst die ze proefde in de lucht en concentreerde zich weer op het meisje. Het meisje was nog steeds wat verstijfde, maar ontdooide stukje bij beetje. Ook niet zo'n leuke dag, je eerste dag en meteen loop je al een enge creap zoals Rukea tegen het lijf. Het arme meisje had niet eens door met wie ze te maken had. Rukea kreeg zowaar medelijden met het meisje, maar dat waaide weg toen het meisje haar mond open trok. ''Ja, ik ben inderdaad nieuw, ben net verhuisd en zo, misschien ken je het wel.'' sprak het meisje en hief haar hoofd. Ze vermeed duidelijk oogcontact, waar Rukea zich aan ergerde, waarom probeerde ze nog aardig te doen als zíj niet mee werkte?! Rukea bracht zichzelf voor de zoveelste keer tot rust. "Nee sorry, ik heb geen flauw idee hoe het is om van plaats naar plaats te vertrekken en van school naar school," zei ze. Ze keek even weg en mompelde er toen achterna: "Ook al zou ik op dit moment graag ergens anders zijn," ze had het zacht gezegd en was er vrijwel zeker van dat het meisje het niet hoorde. Dat was ook niet de bedoeling. Het meisje leek het ook niet te horen wat ze praatte vrolijk, nou ja vrolijk, door. ''En jij? Ben jij hier al een beetje bekend, zit je hier al lang? Of ook een nieuweling?'' sprak het meisje. Ze probeerde wat cool over te komen, maar Rukea zag dat ze zich normaal gedroeg, dat kwam waarschijnlijk door haar tikkeltje onzekerheid in haar stem. Rukea slaakte een zucht, zou ze de waarheid vertellen? Nou ja, het meisje zou er vroeg of laat toch achter komen. En Rukea vond dat het meisje het moest weten. Aan de ene kant wou Rukea gevreesd zijn aan de andere kant bevriend, maar boven alles wou ze gerespecteerd zijn. Rukea sloot even haar ogen en keek toen met kille ogen het meisje aan. Ze boog langzaam haar hoofd naar het meisje toe."Als je het zo graag wilt weten," feluisterde ze op een kille toon. Ze ging weer rechter op staan en keek vluchtig over zich heen. Toen kreeg ze de jongen in haar zicht die haar reden was tot haar schorsing. Hij was de jongen die ze had aangevallen omdat ze blood wou zien, ze had hem bijna vermoord en met veel moeite hadden de leraren haar van de jongen kunnen afhalen. Daar had ze de bijnaam van gekregen, the vampire. Ze richtte zich weer op het meisje. "Dan moet je het aan hem vragen," beëindigde Rukea haar zin mee en knikte naar de jongen die ze zes maanden geleden had aangevallen. Ze sloeg haar armen over elkaar heen en keek het meisje kil aan. Ze was benieuwd of het meisje het echt ging vragen en als ze het ging vragen, was ze benieuwd naar haar reactie, ook al zou dat niet veel soeps betekenen.

Onderwerp: Re: Hi! I'm new ~ Rukea vr nov 02, 2012 10:32 pm

Haar blik was gericht op het haar van Rukea, zo zwart als de nacht. Ze kreeg er rillingen van. Toen ze weer begon te spreken keek ze gauw een andere kant op. "Nee sorry, ik heb geen flauw idee hoe het is om van plaats naar plaats te vertrekken en van school naar school," Haar gezicht betrok weer en ze keek voor de zoveelste keer een andere kant op. "Ook al zou ik op dit moment graag ergens anders zijn," Ze snapte er even niets meer van. Wat was er allemaal gebeurd? "Als je het zo graag wilt weten," Fluisterde het meisje na haar vraag op een kille toon waarvan ze schrok. "Dan moet je het aan hem vragen," Vervolgde ze. Jenica keek vanuit haar ooghoeken naar een jongen die daar maar wat stond. Waarom aan hem? Waarom kon ze het niet gewoon zelf vertellen? Wat was er nou eigenlijk allemaal met haar aan de hand? Al die vragen botsten in haar hoofd tegen elkaar op, waarvan zij zelf helemaal in de war raakte. Ze liep een stukje van haar weg en draaide zich nog één keer naar haar om. ''Laat ook maar, ik heb ook helemaal niets aan jou'' Ze liet haar tas weer slapjes hangen en sleurde hem mee terwijl ze steeds verder weg van haar liep.

Onderwerp: Re: Hi! I'm new ~ Rukea vr nov 02, 2012 11:24 pm

Het meisje keek over Rukea's schouder naar de jongen. Toen het meisje zich weer naar haar toe keerde stonden de vragen in haar ogen gebrand. Het meisje liep een stukje van haar weg en draaide zich toen nog één keer om. ''Laat ook maar, ik heb ook helemaal niets aan jou'' zei het meisje en liep toen verder weg van Rukea, met haar tas over de grond slepend. Rukea moest zo waar grinniken, man wat kon haar stemming snel veranderen. Ze haalde onzichtbaar haar schouders op en draaide zich om. Daar veranderde haar stemming opnieuw wat de blikken van de andere leerlingen leken in haar te branden. Ze zuchtte een keer geïrriteerd en liep toen richting de trappen. "He vampire!" hoorde ze iemand achter zich roepen. Met een kille blik draaide Rukea zich om en keek in het gezicht van een jongen. "Als wie ga jij naar het halloween schoolfeest?" begon de jongen. Maar voordat Rukea kon antwoordde ging hij al verder. "O nee wacht! Je bent al een vampier, een costuum is voor jouw niet nodig!" en vervolgens barstte hij in lachen uit. Rukea rolde even kort met haar ogen en liep toen de trappen op. Schoolfeest, hm, misschien ging ze wel. Het kon leuk worden. Maar wie was zij? Ze zou er wel 'thuis' horen, toch? Rukea slaakte een zucht en liep een random lokaal binnen, tijd om eens even goed na te denken.

~End~

» |/Rukea\|