Its a buzy day. (Jinshao)

Met slepende voeten liep ik naar de lerarenkamer en liet voor de vijfde keer deze ochtend een gaap ontsnappen. Ik had vanochtend veel moeite gehad met opstaan en had de wallen onder mijn ogen staan. Min haar korte zwarte haren stonden overeind en mijn maag knorde, omdat ik geen tijd had gehad om wat te gaan eten. Ik zuchtte en deed de krakende deur van de lerarenkamer open. Sommige leraren begroette me en met een slaperige glimlach begroette ik ze terug. Ik plofte neer op een stoel en smeet mijn tas op een lege stoel naast me. De leraren begrepen dat ik niet in staat was voor een groot lang gesprek, dus die hielden hun mond. Iets waar ik nu blij mee was. Ik goot even vlug twee koppen koffie naar binnen en stond toen op. Ik gooide met wat moeite mijn tas over mijn schouder heen en liep toen richting de grand hall, leidend door mijn grommende maag. Het overweldigde geluid van de pratende leerlingen, schuiven stoelen en van bestek. Ik liet mijn schouders zakken en liep naar het eten toen. De geur van hamburgers drong mijn neus binnen en ik walgde er van. Ik was vegetarisch en walgde gewoon van vlees. Ik pakte een dienblad, bord en bestek en schepte vervolgens aardappelpuree en wat sla op mijn bord.

Het voelde goed om mijn tanden eindelijk ergens in te zetten en ik zuchtte gelukzalig toen ik de eerste hap door slikte. Ik nam gulzig een slok van mijn koffie en eten gehaast verder. Ik moest namelijk nog een les voorbereiden, proefwerken na kijken en nog een paar leraren spreken voordat mijn eerste les begon. Ik liep de grand hall uit en liep weer naar de lerarenkamer. Ik pakte mijn sleutel en deed de kast open waar ik mijn proefwerken en andere documenten had in liggen. Ik pakte die stapel en liep moeizaam de lerarenkamer uit. De stapel kwam in totaal tot mijn kin en had was moeilijk om uit te kijken waar ik loop en om in evenwicht te blijven. Maar ik had te veel haast om twee keer te lopen. Wankelend liep ik richting de trappen, maar voordat ik die kon bereiken botste ik hard tegen iemand aan. Ik verloor mijn evenwicht, viel op de grond en de proefwerken en alle papieren vlogen in het rond. Ik schudde even kort mijn hoofd en keek toen naar die gene waar ik op was gebotst. Een leerling. "Ow, het spijt me zo! Soms ben ik ook zo klungelig," zei ik en stond zelf op, vervolgens klopte ik de viezigheid van mijn jasje af.

Ik pakte snel mijn boeken in, en smeet ze haastig in mijn schoudertas. Ik pakte het zware ding op, en rende door de gangen. Waar moest ik ookalweer heen? Ik keek van rechts naar links, maar kon bijna niks zien door de vele leerlingen. Opeens knorde mijn maag. Ik probeerde het te negeren, want ik moest het lokaal vinden. Ik duwde wat leerlingen aan de kant, zodat ik mezelf er doorheen kon wurmen. "Sorry" mompelde ik eerder in mezelf dan tegen de andere leerlingen. Opeens herrinnerde mijn maag me aan de honger. Ik zuchtte, en liep naar de grand hall. Ik keek om me heen. Het zag er zwart van de leerlingen die druk aan het praten of eten waren. Ik liep onhandig door de menigte heen, tot ik eindelijk bij het eten was. Ik pakte en dienblad, en legde er een glas jusd d'orange, en en broodje met sla, mayo, enzovoort. Ik ging op een bankje zitten, en at het broodje snel op. Met een grote teug ging het flesje jus d'orange er achteraan. Ik gooide het plastig bordje en het flesje in de prullenbak, en liep weer verder. Ik keek om me heen of ik Jenica ergens zag, maar ik werd uit mijn gedachten geholpen doordat ik tegen iemand opbotsten. Er vlogen allemaal papieren in het rond. Ik schudde mijn hoofd, en keek waar ik tegen gebotst was. "Ow, het spijt me zo! Soms ben ik ook zo klungelig." Ik zag dat het Mrs. Ur was. Ik stond net zoals zij op, en zei: "nee ik lette niet op. Ik moet mijn kop der bij houden" ik pakte de papieren op, en legde ze weer op een stapel. "Sorry" mompelde ik.

Het meisje, waarvan ik dacht dat haar naam Jinshao was, stond op en begon de papieren op elkaar te stapelen. Ik bukte en hielp mee, ik kon iemand anders niet de troep laten opruimen die ik had veroorzaakt. "nee ik lette niet op. Ik moet mijn kop der bij houden" zei het meisje, terwijl ze de papieren opstapelde. Mijn eigen pakketje legde ik erop en ik ondersteunde de stapel zodat hij niet weer om kon vallen. "sorry" zei ze. Ik grinnikte kort. "Het is al goed, iedereen heeft haast op maandagmorgen lijkt het wel," zei ik, terwijl ik met mijn ogen een jongen volgde die voorbij sprintte. Met wat moeite pakte ik de grootte stapel papieren op en liet ze opnieuw op mijn armen balanceren. Ik had het ook vaker, haast, om precies te zijn, elke ochtend. Ik was die ene slome leraar die in het eerste les uur altijd te laat kwam. En zelfs nu, als ik het eerste uur vrij was, kon ik het nog voor elkaar krijgen om dan nog te laat te komen. Toen ik klein was had ik dat ook al, mijn moeder had veel naar me geschreeuwd ochtends en toen kwam ik achter de uitvinding van oordopjes! Ik gebruikte de oordopjes als ik ging slapen en daardoor sliep ik direct beter, alleen kon ik toen niet meer de wekker horen en werd ik dus niet wakker. Nu ben ik helemaal niet meer het geluid van de wekker gewend, dus smijt ik altijd dat ding weg en slaap dan verder.

Ik slaakte een zucht, wat een warrig leven heb ik toch soms. Ik richtte mijn aandacht weer op het meisje. "Jinshao, was het toch?" vroeg ik. Volgens mij gaf ik het meisje hier en daar les. Maar het kon ook zijn dat ik gewoon hier en daar wat over haar gehoord had. "En waarom had jij zo'n haast? Te laat voor de les?" vroeg ik met een amusante glimlach. Als ze te laat was, kon ik wel met haar mee gaan en er voor zorgen dat ze geen kaart hoefde op te halen. Want ja, leraren hebben zo hun contacten met elkaar. Een sluwe grijns kwam even op mijn gezicht, maar die veranderde al snel weer in een vriendelijke glimlach.

Ik gaf een blik naar de grote stapel papieren, en piekerde erover om te vragen wat het was. Ik besloot het te laten, en richtte mijn aandacht weer op de docente. "Het is al goed, iedereen heeft haast op maandagmorgen lijkt het wel," ik keek opgelucht naar haar en glimlachte verlegen. Het was waar, ik kon me geen een rustige maandag hier op school herrineren. Bij die gedachte grinnikte ik even. Mrs.Ur pakte haar papieren weer op. ik kon nog net een lachje binnen houden, want het zag er zo grappig uit dat de docente moeite had om de stapel papieren niet om te laten klingelen. Waarschijnlijk was Jenica al bij de les, want meestal rennen ze samen door de gangen op zoek naar het lokaal. Ik kwam uit mijn gedachten, en richtte me weer op Mrs.Ur die een zucht slaakte. "Jinshao, was het toch?" Vroeg ze aan mij. "Inderdaad" gaf ik glimlachend antwoord. En waarom had jij zo'n haast? Te laat voor de les?" vroeg ze met een amusante glimlach aan mij. Ik grinnikte verlegen, "ja, eerlijk gezegd wel" Ik pakte nog een boek die uit mijn tas was gevallen, en deed die weer in mijn tas.

Flut xD

Jinshao grinnikte verlegen, iets wat ik zelf heel schattig vond. "ja, eerlijk gezegd wel" zei ze. Ik glimlachte en knikte, terwijl ik met mijn ogen de handelingen van Jinshao volgde. Ze pakte een boek op en deed die in haar tas. "Het is al goed," zei ik en wuifde de woorden weg. Plots sprong er een idee bij mij te binnen. Ik keek even naar Jinshao, nee dat kan ik niet doen. Of wel? Misschien kon ik haar wel even mee nemen naar mijn lokaal en kon ze me helpen met wat dans pasjes te verzinnen, of met nakijken van proefwerken. Dat zou me zoveel tijd schelen, maar dat was te egoïstisch. Maar toch ging even na, of ze kan. "Welke les heb je nu? Een leuke les, of een les waar je niet zoveel doet?" vroeg ik en ik kon het niet laten om een grijns op mijn gezicht te laten verschijnen. Ik pakte nog een paar laatste papieren op van de grond en daardoor kon ik nu dus echt nauwelijks Jinshao zien. Ook al stond ik stil, ik had nog steeds moeite om hem in balans te houden. Maar, ik kreeg nu wel goeie armspieren. Niet dat ik erg zwak was, ik trainde veel, natuurlijk ook omdat ik dan mijn lichaam beter kon bewegen als ik danste. Ik danste al mijn hele leven, als klein kind. Ik heb bijna elke dansstroom wel gedaan, van klassieke ballet tot street dance. De één viel meer in de smaak dan de andere, maar ik vond het allemaal leuk om te doen. "Hou je van dansen?" het was eruit voordat ik er erg in had. Ik was een beetje verbaasd van mezelf, maar ik negeerde het. Als Jinshao van dansen hield kon ik haar wel een paar technieken leren.